NFS. Knut Nauthella 1 s.79-92. Uten datering.
Da va ein mann på Haukanes so levde før ein femti år sio, so di kalte Store-Mikkjel'en. Han såg ein jutel ein gång. Da va ei sondagsnatt om sommaren, han va på otraskyteri. Han låg å vakta på i ei ur so oteren plå vera, å best da va so syntes han, han såg ein heile flokk mæ oter.
No hadd'an no allti haurt atte visst da va meir so tre otra te sjå, so sku han'kje skjota, før då va da nåke trollskap mæ da. Men han la te å skaut korso. Men då vart ortana vekke dei, å istaden syntes han at att'an asåg en jeitaflokk dar på same plassen so ortana hadde vøre. Han furdest på detta å konde alder førstå at'an sku ha sett so feil føste gonjen. Men best da va, so va gjeitena åg vekke, å han såg istaden en store gris, å han va so kvite å glatte so han sku vera rakte. Då la han te språngs, men då han sku sjå bakom seg so kobm da ein fælande store mann ett'an. Han va so store att'an førsekra seg te han konde ste øprette i skreve hans. Han seig frå seg Mikkjel'en då å rådde 'kje mæ seg atte før solæ va oppkobmen. Då va da ingjenting te å sjå.
